Urodził się około roku 1530 w Sycynie, natomiast zmarł 22 sierpnia 1584 w Lublinie. Był polskim poetą z epoki renesansu, tłumaczem, prepozytem kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1564-1574. Został poetą nadwornym Stefana Batorego w 1579 roku, a następnie sekretarzem królewskim Zygmunta Augusta. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie i poetę, który najbardziej przyczynił się do rozwoju polskiego języka literackiego.
Był częstym gościem w Lublinie. W swojej poezji opiewał piękno naszego miasta i Ziemi Lubelskiej. Był zagorzałym politykiem, zabierającym głos podczas posiedzeń sejmów szlacheckich w Lublinie. Darzył dużą sympatią nasze miasto, które odwdzięczyło mu się pomnikiem oraz wizerunkiem wykonanym w technice sgraffito na kamienicy przy Rynku 19.